این روزها اظهارنظرها و وعدههای درست و غلط انتخاباتی نقل محافل است و بازاری داغ دارد. مانند «تحویل گوشت درب خانه مردم به اندازه مورد نیاز آنها»، وعده انتخاباتی علیرضا زاکانی برای شهروندان.
به گزارش خبرآنلاین ،روزنامه هم میهن نوشت: او گفته: «روزی ۱۲۰ تن گوشت توزیع میکنیم و آن را افزایش میدهیم. با نرمافزارهای موبایلی به اندازه نیاز مردم درب منزل به آنها تحویل خواهیم داد. از ۷ تا ۸ ماه پیش با دولت این موضوع را مطرح کردیم و زیرساختهای آن از سال گذشته آماده بود. بنا بود این ماه رئیسجمهور شهید طرحهای مدیریت شهری برای تامین و توزیع نیازهای مردم را افتتاح کنند.»
این اظهارات زاکانی البته بیش از آنکه دلگرمکننده بوده و نوید رفع مشکلات معیشتی مردم را دهد، شائبه نگاه تحقیرآمیز به ملت را در جامعه ایجاد میکند؛ چنانکه گویا شهروندان نه صاحبان اصلی ملک و کشور که جیرهخواران دولتمردانی هستند که اجازه دارند میزان نیاز آنها به مواد غذایی را تخمین و به همان میزان هم درب خانه مردم توزیع کنند. اگرچه این سخن زاکانی نوعی اعتراف غیرمستقیم به زجر معیشتی ملت و نشاندهنده تورم افسارگسیخته بهویژه در بخش خوراکیها و آشامیدنیهاست اما اگر در اطراف زاکانی مشاوران اقتصادی متبحری حضور داشتند حتماً به او گوشزد میکردند که دادن مُسکن به مردم بهجای درمان ریشه درد و عفونت، راهکار رفع ناکارآمدی اقتصادی که کشور در گرفتار آن شده، نیست.